مهارت عزت نفس

عزت نفس یا خودارجمندی (self esteem )
اصطلاحی در روان‌شناسی است که بازتاب ارزیابی یا برآورد یک فرد از ارزش‌های خود می‌باشد. عزت نفس عبارت است از درجه تصویب و تأیید یا احساس ارزشی که فرد نسبت به خود ادراک یا برآورد می‌کند.
عزت نفس، میزان آگاهی و درکی که فرد از ارزشمندی خود نسبت به تمام جنبه‌های وجودی اش دارد، تعریف می‌شود.
عزت نفس را می‌توان با عوامل مختلفی توضیح داد؛ از جمله، فردی که عزت نفس دارد معتقد است که انسان و هر آنچه که در بیرون از او است، ارزشمند است و به دلیل ارزشمند بودن نمی‌توان او را قربانی اعتقادهای دیگران کرد. عامل بعد اینکه همهٔ انسان‌ها با هم برابرند؛ یعنی بین افراد مختلف با نژادها و قومیت‌های مختلف هیچ فرقی وجود ندارد. عامل دیگر خوددوستی و احساس رضایت داشتن از آنچه که هستم و همین‌طور نداشتن شرم از وجود خود است. اصولاً حرمت نفس را می‌توان در امور مختلف زندگی شرح داد. افرادی که دارای حرمت نفس پایینی هستند در زندگی خود با مشکلات فراوانی روبه‌رو می‌شوند. به باورکارل راجرز تمامی انسان‌ها به حرمت نفس و عزت نفس نیازمندند. در درجهٔ نخست، عزت نفس نشان دهندهٔ احترامی است که دیگران برای ما قائل‌اند. هنگامی که پدر و مادر به فرزندان خود، توجه مثبت غیر شرطی نشان می‌دهند و آن‌ها را جدای از رفتارهایشان به عنوان انسان‌هایی که از شایستگی‌های درونی برخوردارند می‌پذیرند، در اصل به رشد عزت نفس آن‌ها کمک می‌کنند. اما هنگامی که والدین به کودکان توجه مثبت شرطی نشان داده و در واقع هنگامی آن‌ها را می‌پذیرند که به شیوهٔ مورد نظر و مطلوب رفتار می‌کنند، کودکان در شرایط ارزشی قرار می‌گیرند و گمان می‌کنند که فقط هنگامی شایستگی دارند که مطابق با خواست والدین رفتار کنند.