در پروسه تربيت فرزندان، دوران بلوغ آنها را مهمترين برهه می‌نامند. والدين کودک ناگهان متوجه سرکش شدن او می‌شوند و در اين ميان ناآگاهی از اصول تربيتی مخصوص اين دوره می‌تواند بسيار خطرناک باشد. به تعاريف، نکات و توصيه‌هايی در مورد بلوغ نوجوانان توجه کنيد:
۱- بلوغ در واقع حد فاصلي بين کودک و نوجوانی است که با ظهور برخي از ويژگي هاي فيزيکي و جسمانی همراه می‌شود. سن رسيدن به بلوغ در افراد مختلف متفاوت است، اما غالباً بين 10 تا 14 سالگی رخ میدهد.
۲- به عنوان والدين يک نوجوان، پيش از هر چيز ديگری لازم است اطلاعات خود از دوران بلوغ فرزندتان را افزايش بدهيد. اگر بتوانيد نسبت به روحيات او اشراف پيدا کنيد و رفتارهای بعدي اش را پيش‌بينی کنيد، غافلگير نخواهيد شد.
۳- خيلی زود در مورد سن بلوغ با او صحبت کنيد. نبايد بگذاريد دير شود و نوجوان، با حالت‌های خاص فيزيکی يا سوالات متعدد خاص اين دوره تنها بماند. به او در مورد تغييراتش توضيح بدهيد و سوالات وی را بدون پاسخ نگذاريد، اما توجه داشته باشيد اطلاعات اضافی که نمی‌تواند هيچ کمکی به وي بکند را نيز در اختيارش نگذاريد.
۴- هر چقدر بحث در مورد دوران بلوغ را به آينده موکول کنيد، سوء تفاهم کودک افزايش پيدا کرده و از تغييرات روحی و جسمی که برايش اتفاق می‌افتد، بيشتر رنج خواهد برد.
۵- خودتان را جای نوجوانتان بگذرايد. با او در رنجی که از اين دوران می‌کشد همدردی کنيد و اقتضائات اين دوره را درک کنيد.
۶- قطعاً ضرورت دارد که موضع خود را در برابر تمايلات جديد و تقاضاهای تازه نوجوانان خود مشخص کنيد. ممکن است او در مورد تردد با دوستان، پوشيدن لباس‌های عجيب يا ايجاد تغيير در نحوه آرايش خود، مطالبات عجيبی از شما داشته باشد. بهتر است بدون فکر کردن در مورد پيشنهادات او، با همه آنها مخالفت نکنيد و هر از گاهي اجازه دهيد برخی از آنها را تجربه کند.
۷- اعتراض به رفتارهای تازه نوجوانان را برای وقتی بگذاريد که می‌خواهد کارهای خطرآفرين و مشکل‌ساز انجام بدهد. مصرف تنباکو الکل يا مواد مخدر از اين دسته است.
۸- انتظارات خود از نوجوانان را ثابت نگهداريد. با تغيير مداوم توقعاتتان از او، نوجوان خود را دچار سرگيجه و سردرگمی نکنيد. در صورت نشان دادن رفتارهای خوب، تشويق را هرگز فراموش نکنيد.
۹- به او آگاهی بدهيد. کتابهای مخصوص بلوغ که مناسب همين رده سنی است را در اختيار او قرار دهيد و البته خودتان هم اطلاعات تازه به دست آوريد.
۱۰- با والدين دوستان کودک خود در ارتباط باشيد. دوران بلوغ، برهه‌ای است که نوجوان برای برقراری ارتباط با گروه همسالان خود اصرار عجيبی دارد. در ارتباط بودن با والدين رفقای نوجوانتان باعث می‌شود دورادور او را کنترل کنيد.
۱۱- اين درست است که بروز تغييرات در اين دوره اجتناب‌ناپذير خواهد بود، اما نه هر تغييري و نه هر ميزان. افت تحصيلی تا حدودی طبيعی است، اما اگر نوجوان شاگرد ممتازتان به تنبل‌ترين بچه مدرسه تبديل شد، واکنش نشان بدهيد.گرايش پيدا کردن به هنجارشکنی گسترده، مصرف الکل و… در کنار هر نوع تغيير عجيبی که بيش از شش ماه ادامه داشته باشد، خطرناک است. در اين نوع موارد، کنترل خود را افزايش بدهيد و حتماً نوجوان خود را نزد پزشک متخصص ببريد.
۱۲- به تنهايی نوجوان در حال بلوغ خود احترام بگذاريد. از کليات کارهايی که می‌کند باخبر باشيد، اما جزييات را به خودش بسپاريد. انتظار نداريد که او شما را هم به جمع دوستانش دعوت کند؟
۱۳- نگران ور رفتن زياد نوجوان با اينترنت و تلويزيون نباشيد. فقط بدانيد که چه می‌بيند و چه می‌خواند.
۱۴- قوانين طبيعي و منطقي وضع کنيد تا مجبور به نافرمانی نشود. وقتی به شدت به مسابقه فوتبالي که ساعت 23 شب شروع می‌شود علاقمند است، نمی‌توانيد او را مجبور کنيد ساعت 20/30 بخوابد.
۱۵- شخصيت در حال شکل‌گيری‌اش را هرگز در جمع خرد نکنيد. اين کار عواقب عجيب و خطرناکی دارد.
۱۶- اين دوره نيز سرانجام به پايان خواهد رسيد. مثل همه والدين خوب به کودک‌تان يادآوری کنيد که: «با کمک هم وارد اين دوران می‌شويم و با کمک هم از آن خارج می‌شويم.»
درخواست مشاوره