اگر هیچ گاه تسلای خاطری از جانب مادر یا (پدر) خود تجربه نکرده اید ؛ ممکن است مشکل بتوانید تسلای روحی عمیق را در روابط خود بیابید .
این برای شما امری ناآشناست .
وظیفه شما ایجاد آن حسِ تسلای روحی در درون خودتان است .
اگر هرگز شفقت و دلسوزی مادر را تجربه نکرده اید احتمالا در رابطه با خطاهای انسانیِ خود و دیگران ناشکیبا هستید .
وظیفه شما مشاهده یک شخص دلسوز و تمرین دلسوزی برای خود است .
اگر مادر ، خلاقیت شما را خفه کرده ؛ وظیفه شما این است که هر غریزه و صدای خلاقی را که مطرح می شود بیان کنید ؛
نقاشی کنید ، شعر بسرایید ، طبل بزنید ، باغبانی کنید ، ورزش کنید .
اگر بعنوان یک دختر مادری داشتید که از بدن خود به عنوان یک زن متنفر بوده است وظیفه شما این است که بدن و جنسیت خود را بپذیرید و به آن ارج بنهید .
اگر به هر دلیلی احساس کردید که مادر ، شما را طرد کرده ، به دلایلی همچون افسردگی یا اعتیاد ؛ وظیفه شما این است که به احساسات خود گوش کنید و هرگز خود را طرد نکنید…
