در پروسه رشد شخصیتی لازم است چند نکته را مورد توجه قرار داد:
پذیرش مثبت مشروط: پذیرش مثبت مشروط (یا نگاه مثبت با قید و شرط) یعنی پذیرفتن دیگران با قید و شرط. مثلاً، وقتی یکی از والدین میگوید، «اگر سر و صدا کنی، دیگر تو را دوست نخواهم داشست »، کودک فکر می کند که، برای پذیرفته شدن از سوی والد، شرایطی خاص تحمیل می شود. مثال پیچیده‌تر زمانی است که فرد به دوستش میگوید، «اگر مرا دوست داری باید به تمایلات جنسی من پاسخ مثبت بدهی.» در اینجا، گوینده، به معنای واقعی کلمه، برای دوستی و محبت خود قیمت تعیین می کند. یعنی، برای پذیرفتن طرف مقابل، شرط خاصی را در نظر میگیرد. می توان چنین مثالهایی را نوعی اخاذی عاطفی یا هیجانی دانست.پ
هر اندازه فرد به پذیرش مثبت مشروط بیشتر خو بگیرد و بیشتر با آن کنار بیاید، احتمال تعیین شدن خود – پنداره اش از سوی دیگران و تبدیل شدن به فردی که دیگران میخواهند، بیشتر و احتمال تبدیل شدن به فردی که خودش می خواهد، کمتر خواهد شد. چنین وضعیتی، یک مانع واقعی
بر سر راه خود – شکوفایی است.
پذیرفته شدن از سوی خود :
رشد شخصیت، تنها به روابط میان فردی با دیگران وابسته نیست به همین دلیل، راجرز، نیاز به پذیرش مثبت از سوی خود را نیز مطرح کرد
نیاز به پذیرش مثبت از سوی خود: نیاز به پذیرش مثبت از سوی خود یا خود-پذیرشی مثبت، به این معناست که فرد بتواند تجربه‌های خو را، با یک فرایند درونی ارزیابی کند، بپذیرد و قبول داشته باشد.
اینجاست که هر کسی خودش را مورد قضاوت قرار می دهد و تعیین می کند که چه چیزی را دوست دارد و چه چیزی را دوست ندارد. هر کسی خودش تعیین می کند که چه چیزی را در خود – پنداره اش جای دهد و چه چیزی را جای ندهد. بر اساس نیاز به پذیرش مثبت از سوی خود، هر کسی، خود – پذیرشی و هویت منحصربه‌فردی را به دست می آورد. این فرآیند، به احتمال زیاد، زمانی روی می دهد که فرد پذیرش مثبت نامشروط از سوی دیگران را تجربه می کند. مثلاً، اگر فرد بخواهد شغلش را به طور موقت ترک کند تا به آرزوی دیرینهٔ خود برای هنرپیشگی در تئاتر بپردازد، همسرش با او مخالفت نخواهد کرد و حتی از تصمیم وی حمایت خواهد کرد.
شرایط ارزش یا استحقاق: افراد می‌توانند فرآیند خود – شکوفایی دیگران را، هم آسان سازند و هم با مانع روبرو کنند. شرایط ارزش یا استحقاق زمانی روی می دهد که افراد مهم زندگی فرد (مثلا، والدین، همسر)، به او عناوینی می دهند که در خود – پندارهٔ او جای می گیرد. این کار زمانی تحقق می‌یابد که فرد، به تدریج، پذیرش مثبت مشروط و خودپذیرشی مثبت را در تعادل نگه می دارد. یعنی، تنها زمانی احساس خود – پذیرشی میکند (زمانی برای خودش احترام و ارزش قایل می شود) که انتظارات دیگران (شرایط پذیرش) را برآورده می سازد. برای مثال، بعضی پسران جوان، تنها زمانی احساس مردانگی می کنند که، تحت فشار گروه، دست به جرمهای کوچک میزنند. شرایط استحقاق می توانند فرآیند ارزیابی ارگانیزمی واقعی را مختل سازند و، به همین دلیل، راجرز اعتقاد داشت که شرایط استحقاقی می توانند تلاش برای خود – شکوفایی را تهدید کنند.
از دیدگاه راجرز، رشد شخصیت، فرآیندی مداوم است که با آن، فرد تلاش می کند تا خود – شکوفاییش را ارتقا دهد. برای این کار، او باید به درجه ای از آزادی تجربی (آزاد بودن درتجربه کردن و صادقانه برخورد کردن با تجربه ها) دست یابد.
درخواست مشاوره